مطالعه رفتار تغذیه ای میگوی دراز آب شیرین ( Astacus leptodactylus) در محیط انتشار اسیدآمینه آزاد
Authors
Abstract:
برای بسیاری از آبزیان بویایی نقش مهمی در جستجو و مصرف غذا دارد. اسیدهای آمینه از جمله محرکهای بویایی هستند که رفتار تغذیه را در آبزیان ایجاد می کنند. در این مطالعه با هدف بیان ترجیح بویایی، میگوی دراز آب شیرین Astacus leptodactylus با طول متوسط 8-6 سانتی متر در شرایط آزمایشگاهی، در معرض 20 نوع اسیدآمینه آزاد و دو شاهد مثبت (عصاره غذای کارگاهیss2) و منفی (آب بدون اسیدآمینه) قرار گرفتند. آزمایش در 6 تکرار انجام شد. در بخش استفاده از معیار کیفی، از میان 20 اسیدآمینه، واکنش هایی نسبتاً قوی نسبت به اسیدهای آمینه آسپارژین و سیستئین مشاهده گردید. داده های کمّی اثر ضعیفی را برای سیستئین نشان دادند، اما تأثیر مثبت قوی را برای آسپارژین تأیید کردند. اسیدهای آمینه فنیل آلانین، ترئونین، تیروزین، متیونین و لیزین رفتار ترجیحی مثبت را با درجه کمتری نسبت به آسپارژین و سیستئین نشان دادند. ارزیابی کمی در مورد ترئونین، متیونین و لیزین اثر مثبتی را نشان داد، اما در دو اسیدآمینه دیگر همخوانی بین نتایج کمی و کیفی دیده نشد. اسیدهای آمینه گلوتامین و آلانین واکنشی خنثی و کمی بازدارنده را ایجاد کردند، که ارزیابی کمّی نیز داده هایی در تأیید آن داشت. دیگر اسیدهای آمینه رفتار ترجیحی بسیار ضعیفی را نشان دادند. نتایج ارزیابی کمی این نتیجه را تأیید کرد به استثنای اسیدهای آمینه گلیسین و تریپتوفان که واکنش مثبت قوی و اسید های آمینه آسپارتیک اسید، سرین، اسیدگلوتامیک و پرولین که واکنشی مثبت را ایجاد کردند (0.01>P). طبق نتایج بدست آمده، اسید آمینه آسپارژین عامل جاذب دستگاه بویایی میگوی دراز آب شیرین نشان داده شدند.
similar resources
مطالعه رفتار تغذیه ای میگوی دراز آب شیرین ( astacus leptodactylus) در محیط انتشار اسیدآمینه آزاد
برای بسیاری از آبزیان بویایی نقش مهمی در جستجو و مصرف غذا دارد. اسیدهای آمینه از جمله محرکهای بویایی هستند که رفتار تغذیه را در آبزیان ایجاد می کنند. در این مطالعه با هدف بیان ترجیح بویایی، میگوی دراز آب شیرین astacus leptodactylus با طول متوسط 8-6 سانتی متر در شرایط آزمایشگاهی، در معرض 20 نوع اسیدآمینه آزاد و دو شاهد مثبت (عصاره غذای کارگاهیss2) و منفی (آب بدون اسیدآمینه) قرار گرفتند. آزمایش د...
full textمطالعه تغییرات سلولهای غدد آنتنی خرچنگ دراز آب شیرین (Astacus leptodactylus) تحت تاثیر شوری‌های متفاوت
تنظیم اسمزی یکی از مکانیسم‌های فعال بدن خرچنگ دراز آب شیرین است که اغلب توسط غدد آنتنی، لوله گوارش و آبشش انجام می‌شود که در این تحقیق تاثیر شوری بر تغییرات سلولهای غدد این سخت پوست شیرین مطالعه شد. در این پژوهش نمونه‌ها در گروه شاهد (آب شیرین) و 5 تیمار شوری با غلظت‌های 4، 6، 8، 10 و 12 گرم در لیتر با سه تکرار قرار گرفتند. تمامی تیمارها به مدت 72 ساعت در شوری مورد نظر باقی مانده و پس از آن به...
full textمطالعه هموسیتهای کل وپروتئین کل پلاسمای همولنف در سیستم ایمنی شاه میگوی آب شیرین(Astacus leptodactylus)
در مطالعه حاضر وجود هموسیتها به عنوان سلولهای دفاعی و پروتئین کل پلاسما در سیستم ایمنی شاه‌میگوی آب شیرین مورد بررسی قرار می‌گیرد. حدود 100 قطعه شاه‌میگوی آب شیرین با میا‌نگین وزنی 25-40 گرم از دریاچه مخزنی سد ارس واقع در ا‌‌‌ستان آذربایجان غربی خریداری شده و به مرکز تحقیقات آرتمیای کشور واقع در شهرستان ارومیه انتقال یافتند. قبل از انجام آزمایش شاه‌میگوها به مدت 2 روز جهت آداپته شدن با شرایط م...
full textتأثیر کلرید جیوه در فراساختار سلولهای پوششی مثانة خرچنگ دراز آب شیرین (Astacus leptodactylus)
استرس‌های ناشی از آلاینده‌ها، از جمله فلزات سنگین، به پاسخ‌های سلولی منجر می‌شوند که اغلب به صورت تغییرات فراساختاری نمایان می‌شوند. تغییرات فراساختاری سلولهای پوششی مثانة خرچنگ Astacus leptodactylusدر اثر تیمار با کلرید جیوه بررسی شد. 80 قطعه خرچنگ از تالاب انزلی صید و به تعداد مساوی به چهار تانک که هر کدام حاوی یکی از غلظت‌های 0، 5، 15 و 20 ppb از کلرید جیوه بود، انتقال داده شدند. در پایان ...
full textاثر سطوح مختلف کلسیم بر معیارهای رشد و ماندگاری خرچنگ دراز آب شیرین (Astacus leptodactylus)
The study was conducted to compare the efficiency of diets containing various levels of calcium(0, 1, 2, 3 and 4 percentage) in feeding freshwater crayfish, Astacus leptoductylus. 150 cray fish (10 individuals per tank) with mean weight of about 8-9 gram were stocked in each of 15 tanks, containing 100 L of water. In this research, The results showed that the mean values of some parameters such...
full textMy Resources
Journal title
volume 10 issue 1
pages 23- 31
publication date 2012-09-01
By following a journal you will be notified via email when a new issue of this journal is published.
Hosted on Doprax cloud platform doprax.com
copyright © 2015-2023